Miodowe Królestwo

Miodowe Królestwo - przytulna, obszerna cukiernia z najwspanialszymi i najbardziej wymyślnymi słodyczami (wyrabianymi przez samych właścicieli - starsze małżeństwo), znajdująca się na jednej z ulic w Hogsmeade, w pobliżu sklepu Zonka. Zastawiona do granic możliwości regałami, uginającymi się pod najróżniejszymi czarodziejskimi słodyczami takimi jak np.:

• kremowe bryły nugatu,
• lody kokosowe,
• toffi o barwie miodu,
• fasolki wszystkich smaków, 
• musy - świstusy, 
• samoczyszczące nici do zębów o miętowym smaku, 
• lodowe myszy,
• miętowe ropuchy, 

• cukrowe pióra do pisania
• eksplodujące cukierki, 
• lizaki o smaku krwawych befsztyków (podobno przysmak wampirów), 
• waniliowo - czekoladowe karaluchy, 
•  ślimaki-gumiaki(zachęcająca nazwa niema co) i wiele, wiele innych, 

także wywołujących pewne skutki jak np.:

• pieprzne diabełki po których zionie się ogniem,
• super-guma Drooblesa, której wydmuchane bańki utrzymują się przez kilka dni, 
• lub lodowe kulki umożliwiające lewitację.

Jak widać każdy znajdzie w tym sklepiku coś dla siebie, dlatego też odwiedzany jest z ogromną przyjemnością, nie tylko przez łakomczuchów, którzy zapewne najchętniej przesiadują w dziale "wyroby czekoladowe", ale także przez wszystkich ulubieńców oryginalności, dla których przeznaczone są półki pod tytułem "niezwykłe smaki" i zwolenników dobrej zabawy z "efektami specjalnymi". Wejściem do niego są dla większości klientów oczywiście drzwi, ale dla tych lubiących nietuzinkowość (czyli wszystkich użytkowników mapy Huncwotów), możliwe jest także poprzez wąski tunel biorący swój początek w garbie jednookiej wiedźmy w Hogwarcie, a kończący się wydeptanymi schodkami i klapą w podłodze piwnicy tegoż sklepiku pełnej pak i drewnianych skrzyń. Miodowe Królestwo z pewnością jest jednym z najczęściej i najchętniej odwiedzanych miejsc w całym Hogsmeade, z którego wychodzi się z o wiele lżejszą sakiewką, za to aż z przepełnionym brzuchem.

Przedmioty wykładane w Hogwarcie

Astronomia - dziedzina magii polegająca na określaniu pozycji gwiazd, planet itp. W Hogwarcie naucza jej profesor Sinistra.

Mgławica Kraba

Eliksiry - dziedzina magii zajmująca się produkowaniem magicznych substancji o różnych właściwościach. W pierwszych pięciu tomach tego przedmiotu nauczał profesor Severus Snape, zaś w VI tomie - profesor Horacy Slughorn.

Historia magii - przedmiot, na którym uczymy się, jak nazwa wskazuje, trudniej i skomplikowanej historii magii, z mnóstwem dat, buntów goblinów i zarządzeń. Jest to nudny przedmiot, głównie dlatego, że naucza go profesor Binnsa, jedyny duch wśród nauczycieli.

Mugoloznastwo - każdy czarodziej powinien mieć, choćby małą, wiedzę o mugolach. Ten przedmiot pomaga w zdobyciu nowych informacji na temat ludzi niemagicznych. Na razie nie wiadomo, kto naucza tego przedmiotu w Hogwarcie.

Nauka latania na miotle - dotyczy tylko pierwszych klas. Na pewno większość małych czarodziejów niecierpliwie wyczekuje tej lekcji, ponieważ quidditch jest najpopularniejszym sportem wśród czarodziejów. Latanie na miotle wbrew pozorom nie jest wcale takie łatwe. Tego przedmiotu naucza profesor Hooch.

Numerologia - jeden z ulubionych przedmiotów Hermiony Granger, zajmuje się odgadywaniem z liczb. Przedmiotu tego naucza profesor Vector.

Opieka nad magicznymi stworzeniami - w świecie czarodziejów jest mnóstwo fantastycznych stworzeń - ten przedmiot pozwala uczniom zapoznać się z nimi i nauczyć się, jak z nimi postępować. Początkowo tego przedmiotu nauczał profesor Kettleburn, potem jego zastępcą został profesor Rubeus Hagrid, a podczas jego niedyspozycji uczeniem o czarodziejskich stworzeniach zajęła się profesor Grubbly-Plank.

Obrona przed czarną magią - dziedzina magii zajmująca się uczeniem młodych czarodziejów, jak się obronić przed czarnoksiężnikami czy niebezpiecznymi stworzeniami. Odkąd dyrektor Hogwartu odmówił posady nauczyciela tego przedmiotu Lordowi Voldemortowi, na tym stanowisku ciąży klątwa. Uczeniem OPCM zajęli się po kolei: profesor Quirrel, profesor Gilderoy Lockhart, profesor Remus Lupin, profesor Alastor Moody, profesor Dolores Umbridge i profesor Severus Snape.

Severus Snape

Starożytne runy - dziedzina magii zajmująca się wróżeniem z runów. Nie wiadomo, kto nauczał tego przedmiotu w Hogwarcie.

Teleportacja - przedmiot pojawiający się w szóstej klasie, polega na nagłym zniknięciu z jednego miejsca i pojawieniu się w drugim.

Transmutacja - jedna z najbardziej skomplikowanych dziedzin magii polegająca na zmienieniu czegoś w coś innego. Warto tu wspomnieć o animagach - czarodziejach, którzy posiadają zdolność zmieniania się w zwierzęta. Przedmiotu tego naucza profesor Minerwa McGonagall.

Wróżbiarstwo - jedna z najmniej ścisłych dziedzin magii polegająca na przepowiadaniu przyszłości, np. z herbacianych fusów czy kryształowej kuli. Przedmiotu tego w Hogwarcie nauczają profesor Sybilla Trelawney i centaur Firenzo.

Kryształowa Kula

Zaklęcia i uroki - na tych zajęciach uczniowie starają się opanować zdolność rzucania różnych pożytecznych zaklęć i uroków. Przedmiotu tego naucza profesor Filius Flitwick.

Zielarstwo - przedmiot uczący o magicznych roślinach i ich właściwościach. Naucza go profesor Pomona Sprout.

Grimmuald Place 12

1. Kwatera Główna Zakonu Feniksa znajduje w Londynie przy Grimmauld Place 12. W tym budynku dawniej mieszkała rodzina Blacków. Syriusz - ostatni z Blacków zapisał dom Harry'emu Potterowi. Po powrocie Lorda Voldemorta, Syriusz (wtedy jeszcze on był właścicielem) zgodził się, aby urządzono tam Kwaterę Główną Zakonu Feniksa. Zakon Feniksa to tajna organizacja założona przez Dumbledore'a, reaktywowana po powrocie Czarnego Pana. Jej członkowie walczą z Voldemortem.
2. Rodzice Syriusza popierali Voldemorta, byli za oczyszczeniem rasy czarodziejów, pozbyciem się mugoli i za obejmowaniem kierowniczych stanowisk wyłącznie przez czarodziejów czystej krwi. Brat Syriusza, Regulus, przystał do śmierciożerców, przez co uważany był przez rodziców za bohatera. Syriusz był inny, nie zgadzał się z rodziną, nienawidził jej i uciekł z domu w wieku 16 lat. Zamieszkał w domu dziadków Harry'ego, którzy traktowali go tak jakby był ich drugim, obok Jamesa, synem. Gdy Syriusz skończył 17 lat zamieszkał we własnym domu, pomogły mu pieniądze pozostawione przez wuja Alfarda. Po latach Syriusz z trudem znosił pobyt w znienawidzonym domu przy Grimmauld Place 12, który przypominał mu jego rodzinę.
3. Dom Blacków nadawał się na Kwaterę Główną, ponieważ ojciec Syriusza zabezpieczył go niemal wszystkimi znanymi w świecie czarodziejów sposobami. Jest nienanoszalny (nie można go nanieść na mapę), więc mugole nigdy tam nie przyjdą i nie zadzwonią do drzwi, nawet gdyby bardzo chcieli. Dom jest dodatkowo zabezpieczony przez Dumbledore'a, między innymi Zaklęciem Fideliusa. Dumbledore jest Strażnikiem Tajemnic Zakonu, co oznacza, że nikt nie może odnaleźć Kwatery Głównej jeśli Strażnik nie poinformuje go o jej lokalizacji. Pozostali członkowie Zakonu nie mogą zdradzić gdzie znajduje się Kwatera, nawet gdyby bardzo chcieli. 
4. Dom przy Grimmauld Place 12 był pokryty czarną farbą, która z biegiem lat złuszczyła się i poodpadała w wielu miejscach. Poobtłukiwane drzwi są pozbawione dziurki od klucza i szparki na listy, a klamka ma kształt wijącego się węża. Zamek jest bardzo skomplikowany, zawiera wiele łańcuchów i metalowych zasuw. Wnętrze jest bardzo ponure, wszędzie roznosi się odór wilgoci, kurzu i stęchlizny. Ściany przedpokoju są pokryte łuszczącymi się tapetami i wyposażone w staroświeckie lampy gazowe. Na podłodze jest włóczkowy chodnik, a na suficie wisi pokryty pajęczynami żyrandol w kształcie węża. Poza tym na korytarzu znajdują się dziwaczny stojak na parasole wyglądający, jakby był zrobiony z nogi trolla i ogromny portret matki Syriusz Blacka zakryty zasłonami i, najprawdopodobniej, przytwierdzony do ściany Zaklęciem Trwałego Przylepca. W piwnicy urządzono kuchnię, gdzie odbywają się posiedzenia członków Zakonu Feniksa. Wchodząc po schodach, nie sposób nie zauważyć osadzonych na wiszących na ścianach plakietkach wyschniętych głów skrzatów domowych. W jednej z sypialni znajduje się obraz Phineasa Nigellusa jednego z Blacków, który pełnił kiedyś rolę dyrektora Hogwartu. Portret Nigellusa wisi też na ścianie w gabinecie dyrektora w Hogwarcie, co umożliwia komunikację pomiędzy Kwaterą Główną, a Dumbledorem. W domu Blacków jest też ogromny gobelin przedstawiający drzewo genealogiczne rodu Blacków sięgające czasów średniowiecza. Za życia Syriusza Blacka na strychu mieszkał jego hipogryf - Hardodziób, który po śmierci właściciela został oddany Hagridowi i przechrzczony na "Kłębolota".
5. Do momentu śmierci Syriusza, w domu Blacków mieszkał Stworek - stary skrzat domowy, mający takie same poglądy jak jego byli panowie, odnoszący się z pogardą do czarodziejów, którzy nie są czystej krwi. Stworek czuł nienawiść do Syriusza (zresztą odwzajemnioną), któremu musiał służyć. Mimo to, Stworek zdradził ostatniego z Blacków, co stało się pośrednią przyczyną śmierci Syriusza w Departamencie Tajemnic.

Nora

Nora to dom zamieszkiwany przez Weasleyów.

Wygląd

1.  "Wyglądał, jakby kiedyś był kamiennym chlewem, do którego tu i tam dobudowano dodatkowe pomieszczenia, aż urósł na kilka pięter i tak się przechylił, że przed zawaleniem musiały go chyba chronić czary. Z czerwonego dachu wyrastało cztery, a może pięć kominków. Na koślawej tabliczce tuż przy wejściu widniał napis: NORA. Wokół drzwi leżał stos gumowych butów i bardzo zardzewiały kocioł. Po podwórku wałęsało się kilkanaście brązowych kurczaków". 
2. W Norze było wiele pokojów. W kuchni jadło się posiłki, a na ścianie wisiał zegar, który wskazywał gdzie są lub co robią członkowie rodziny. Na strychu mieszkał ghul.
3.  Tuż pod nim swój pokój miał Ron, w którym wszystko było pomarańczowe- od ścian po pościel. Prawie cały pokój oblepiony był plakatami ulubionej drużyny Rona, Armatami Chudleya. 
4. Harry spędził tu wakacje przed pójściem do drugiej, czwartej i szóstej klasy. 
5. W wieku szesnastu lat spędził w Norze Boże Narodzenie i spotkał się z Ministrem Magii, Rufusem Scrimgeourem.

Chatka Hagrida

 
Chatka Hagrida - malutki, drewniany domek, na skraju Zakazanego Lasu. Wewnątrz składający się z jednego skromnego, pomieszczenia. W jednym rogu z wielkim, masywnym łóżkiem nakrytym kołdrą z patchworku i wesoło trzaskającym kominkiem w drugim. Po środku stoi ogromny stół z wysokimi krzesłami, w izbie jest też stary kredens, no i oczywiście koszyk Kła - wielkiego brytana Hagrida. Z sufitu niefrasobliwie wisi moc różnego rodzaju szynek, martwe ptaki, mosiężne rondle, a także niezwykle wartościowe włosy z ogona jednorożca (na które to, wielką chętkę miał Slughorn). Chatka ma dwa wejścia(czy też wyjścia, jak komu pasuje) : jedno główne, można powiedzieć oficjalne, oraz drugie tylne prowadzące na grządkę z dyniami (w którym w III tomie Harry, Ron i Hermiona znaleźli ucieczkę). Jest ona często odwiedzana przez naszą trójkę, z pewnością przyczyną tych wizyt nie jest sam "urok" domku i domowe wypieki gajowego, którymi byli raczeni, ale przede wszystkim obecność przesympatycznego jej właściciela, łagodnego pół - olbrzyma - Hagrida. Chatka poddawana testom na wytrzymałoś poprzez jego ukochane zwierzaki : smoka - Norberta oraz hipogryfa - Hardodzioba, (obecnie Kłębolota) które trzymał w domu, niestety nie wytrzymała zaklęcia i w VI tomie spłonęła prawie doszczętnie.

Insygnia Śmierci

Insygnia Śmierci

Czarna Różdżka - pierwsze z trzech Insygni Śmierci. Posiadał ją:

1.  Lord Voldemort [ chociaż nie była mu posłuszna ]
2.  Harry Potter, 
3.  Draco Malfoy, 
4.  Albus Dumbledore, 
5.  Emeryk Zły,
6.  Gellert Grindelwald, 
7.  Antioch Pewerell,
8.  Gregorowicz,
9.  Egbert Zuchwały,
10.  Hereward,
11.  Loxias,
12.  Barnabasz Deverill,
13.  Godelot. 
14.  Arkus lub Liwiusz.

 Jej długość to ok. 15 cali, a rdzeń - włos z ogona testrala. Podobnie jak Peleryna i Kamień stworzono ją w XIII wieku, przez samą Śmierć, lub Antiocha Peverella. Miała potężną moc - potrafiła naprawić złamaną różdżkę Harry'ego, czego w teorii, jak i praktyce wykonać się nie da. Ostatecznie ocaliła Potter'a od śmierci, gdyż był on jej właścicielem, więc wymierzone w niego zaklęcie uderzyło w Riddle'a.

 

Peleryna Niewidka - drugie z trzech Insygni Śmierci. Należała do m.in. Ignatiusa Peverella, jego potomków: Jamesa Pottera, syna Jamesa -  Harry'ego i wnuka - Jamesa Syriusza [ przekazywana była z pokolenia na pokolenie ] . Została stworzona przez Ignatiusa Peverella, bądź samą Śmierć, około XIII wieku. Ta peleryna w przeciwieństwie do innych była wyjątkowo trwała i nie działało na nią zaklęcie przywołujące.

Kamień Wskrzeszenia - ostatnie Insygnium Śmierci. Jego moc polegała na wskrzeszaniu zmarłych, a raczej przywoływaniu ich widma, tak bardzo podobnego do tamtych ludzi. Był ukryty w zniczu, darowanym w testamencie dla Harry'ego od Albusa Dumbledore'a. Trzeba było obrócić go trzy razy, aby pojawiły się widma zmarłych.

Tiara Przydziału

Tiara Przydziału - legendarny kapelusz, który przydzielał nowych uczniów do domów Hogwartu - Slytherinu, Ravenclawu, Gryffindoru czy Hufflepuffu. Należała do Godryka Gryffindora. Właśnie z niej Harry Potter wyciągnął miecz Godryka, którym następnie zabił bazyliszka i ocalił uczniów nieczystej krwi przed paraliżem, czy też śmiercią. Tiara zwykle przebywa w Gabinecie Dyrektora, jedynie na ceremonii rozpoczęcia roku szkolnego przydziela uczniów do domów, śpiewając przed tym ułożoną przez siebie pieśń, w której zwykle ostrzega Hogwart przed niebezpieczeństwem i nawołuje do zjednoczenia wszystkich domów. W VII tomie prawie spłonęła na głowie Nevilla Longbottoma, gdyż ten nie zgodził się na propozycję Voldemorta [ Neville miał przystąpić do jego szeregów, a po jego odmowie Tom Riddle rozegrał to inaczej - jeśli on nie dołączy, Tiara spłonie, a w zdobytym przez Lorda Hogwarcie będzie tylko dom Slytherina] . Longbottom i tak się nie zgodził, więc Tiara znalazła się na jego głowie, on sam został sparaliżowany i umieszczony w ogniu,  jednak wyrwał się spod wpływu zaklęcia i uratował tysiącletni kapelusz.

Peron 9 i 3/4

Peron 9 i 3/4 jest jednym z ciekawszych miejsce w świecie magii, stworzonym przez J.K. Rowling. Dlaczego? Po pierwsze - mugole nie mają do niego wstępu, nawet, jeśli przypadkiem wpadliby na barierkę. Po drugie - ciekawie zaprojektowane wejście. Po trzecie - stąd odjeżdżają pociągi do Hogwartu. Po czwarte - to właśnie tutaj uczniowie spotykają się po wakacjach i zaczynają się wspomnienia, pogaduszki o tym, jak spędziło się te dwa miesiące wolnego...
Umiejscowiony jest na King Cross - chyba najsłynniejszej stacji w Londynie.
Poza tym, poznało się tutaj wiele uczniów, zarówno wrogów, jak i najlepszych przyjaciół na całe życie. A przejażdżki Hogwart Express'em z pewnością były niezapomniane... tak jak mugolskie wycieczki.

Zaklęcia Niewybaczalne

Cruciatus, to jedno z trzech zaklęć niewybaczalnych. Używane jest przez Śmierciożerców do torturowania ludzi, ponieważ wysyła potężną falę energii, która sprawia olbrzymi ból, fizyczny jak i psychiczny. Z łaciny crucio oznacza męczyć, torturować. Nie ma na nie przeciwzaklęcia, podobnie jak na dwa inne Zaklęcia Niewybaczalne,  za jego użycie trafia się do Azkabanu.


Imperius - zaklęcie niewybaczalne, którego użycie przeciwko istocie ludzkiej jest karane dożywociem w Azkabanie. Jego skutkiem jest przejęcie całkowitej kontroli nad umysłem przeciwnika. Gdy Voldemort był w pełni mocy, mnóstwo osób znajdywało się pod wpływem klątwy Imperius. Po upadku mocy Voldemorta, wielu śmierciożerców kłamało, że Czarny Pan rzucił na nich tę klątwę. Po śmierci rzucającego dana osoba zostaje wyzwolona spod działania klątwy.  Formuła zaklęcia: imperio. Przykładowa osoba, której udało się obronić się przed tym zaklęciem to Harry Potter.

Formuła zaklęcia: Avada Kedavra (prawidłowa wymowa: awada kedawra)

 

Aby go użyć, trzeba naprawdę odczuwać nienawiść, wściekłość i chęć zabicia. Zaklęcie to może być użyte jedynie przez potężnych czarodziei. Alastor Moody tak określił ten czar: "Możecie wszyscy wycelować we mnie różdżki i wypowiedzieć to zaklęcie, a wątpię, czy dostanę choćby krwotoku z nosa." Po jego wypowiedzeniu z różdżki wystrzeliwuje zielone światło, które  po trafieniu w ofiarę, pozbawia ją życia. Nie ma na nie przeciwzaklęcia. Jedyną osobą,
która przeżyła jego działanie był Harry Potter. Za jego użycie trafia się do Azkabanu.